Mukowiscydoza
Mukowiscydoza (zwłóknienie torbielowate, łac. mucoviscidosis, ang. cystic fibrosis, CF, mucoviscoidosis, mucoviscidosis) – wrodzona, genetycznie uwarunkowana choroba, polegająca na zaburzeniu wydzielania przez gruczoły zewnątrzwydzielnicze. Mukowiscydozy nie można "złapać" tak jak choroby zakaźnej, ani zarazić się od innego dziecka, z tą chorobą dziecko się rodzi. Dziecko chore zawsze dziedziczy dwa geny powodujące CF, jeden od matki, drugi od ojca. Oboje rodzice określani są jako "nosiciele" genu. Choroba objawia się w bardzo różny sposób, u jednych ma cięższy u innych lżejszy przebieg.
Mukowiscydoza dotyka wielu układów i narządów, najwięcej problemów sprawiają zmiany chorobowe płuc, jelit, trzustki i wątroby.
Schorzenie to najczęściej powoduje zmiany w:
- układzie oddechowym - nawracające zakażenia, które prowadzą do uszkodzenia płuc i niewydolności oddechowej
Wydzielina produkowana w płucach osoby zdrowej jest płynna, natomiast wydzielina produkowana w płucach chorego na CF jest gęsta i lepka. Klejąc się do dróg oddechowych powoduje zablokowanie przewodów o mniejszym przekroju, stając się pożywką dla bakterii.
- przewodzie pokarmowym - przewlekły stan zapalny trzustki, prowadzi do uszkodzenia tego narządu i jego niewydolności, a niekiedy także wtórnej cukrzycy.
Trzustka to bardzo istotny organ dla trawienia pokarmów, produkujący substancje zwane enzymami. U większości chorych na mukowiscydozę przewody wyprowadzające trzustki zostają zablokowane przez gęsty sok trzustkowy. W rezultacie enzymy nie mogą dotrzeć do pokarmu w jelitach i skutkiem tegi nie zostaje on strawiony. Bez tego dziecko nie może rosnąć i prawidłowo się rozwijać.
Więcej o chorobie na:
